September en Oktober
Blijf op de hoogte en volg Juul
03 November 2016 | Canada, Kingston
Lange tijd niks van me laten horen, maar hier dan toch eindelijk een vervolg op mijn vorige verslagje. De vorige keer eindigde ik met het vooruitzicht dat ik naar Montreal ging dat weekend. Montreal was een erg mooie stad en staat ook bekend als een van de Canadese steden met een Europees tintje. Het Europese tintje van Montreal lag vooral in het oude centrum en de oude haven, die met de oude gebouwen en kasseien een klein beetje weg hadden van Europa. Aangezien Canada natuurlijk nog niet enorm lang ‘officieel’ bestaat (150 jaar in 2017), wordt dit deel van Montreal, wat ongeveer 300-400 jaar oud is, enorm oud gevonden. Een van de hoogtepunten van Montreal was toch wel het besluit om op zaterdagavond naar een Comedy Club te gaan. De cabaretiers waren ons niet bekend, maar het was een enorm leuke avond! Natuurlijk zijn we in Montreal ook nog naar het Olympisch Park geweest en hebben we Mont Royal opgeklommen. Mont Royal is een berg in het midden van de stad waar je een enorm mooi uitzicht hebt.
Een week later stond alweer het volgende uitstapje gepland, namelijk, de Niagara Falls. Aangezien Niagara Falls ongeveer op 5 uur rijden van Kingston liggen, vertrokken we al vroeg en kwamen weer laat terug in Kingston. Het was enorm indrukwekkend om de watervallen een keertje in het echt te zien, na het zo vaak op foto’s voorbij te hebben zien komen. Aangezien de watervallen een enorme toeristische attractie is, is er een heel toeristisch dorp omheen gebouwd. Hier zijn we gelukkig niet heel veel geweest, maar hebben onze tijd vooral besteed aan de boottocht naar de watervallen en de ‘Walk Behind the Falls’, waar je in een tunnelsysteem achter de watervallen kon lopen. Rond 8 uur ’s avonds vertrokken we weer terug naar Kingston. Gelukkig was het toen net donker en hebben we nog even kunnen genieten van de lichtshow die op de watervallen scheen.
De week was het tijd voor een dag-tripje iets dichterbij. Samen met de Outdoors Club van de universiteit zijn we met een stuk of 8 mensen naar de Warsaw Caves gegaan. Dit ligt op ongeveer 2,5 uur rijden vanaf Kingston en is een vrij toegankelijk grottenstelsel. De grotten liggen in een provinciaal park, waar je wel toegang voor moet betalen, maar voor de rest kan je er gewoon zelf ‘inkruipen’. Aangezien ik wel eens eerder in grotten was geweest dacht ik dat het qua fysieke activiteit wel mee zou vallen, maar ik was nog nooit in zo’n soort grotten geweest. Er was totaal geen begeleiding, de enige aanwijzingen waren de nummers van de grotten die dicht bij de ingang op een bordje stonden. Zo zelf naar binnen klimmen in donkere grotten (we hadden gelukkig wel hoofdlampen) was een nieuwe ervaring. De vele nauwe doorgangen en afdalingen in de grot, maakten het enorm tof. Helaas hebben we niet alle grotten helemaal door kunnen gaan. Dit kwam vooral omdat we veel doorgangen gewoon helemaal niet hebben kunnen vinden.
September en oktober zaten erg volgepland met weekendjes weg of uitstapjes, want de week erna (7, 8, 9, en 10 oktober) was het alweer tijd voor Thanksgiving en dus tijd voor een weekend weg met Pap en Mam. Op vrijdag heb ik de bus gepakt naar Ottawa, waar ik door hun opgehaald zou worden en we verder zouden rijden naar Mont Tremblant. Mont Tremblant is een wintersport gebied in Quebec en heeft in de zomer en herfst ook veel wandelingen ter beschikking. Op dag 1 was het helaas erg mistig. Nadat we bovenop de berg waren gekomen met de gondel, was er nul uitzicht. We liepen in de wolken en konden niet verder dan 10 meter voor ons uitkijken. Gelukkig was er beneden wel veel te doen en hebben we daar nog verder de omgeving verkend. Dag 2 was veel beter. Nadat we naar boven waren gegaan, hadden we gelukkig wel een uitzicht, en wat een uitzicht. Bovenop de berg hebben we nog een mooie wandeling gemaakt door de bossen die deze tijd van het jaar op en top in de herfst zaten. Veel mooie kleuren dus! De volgende dag was het alweer tijd om weer verder te gaan. We zijn met z’n drieën verder gereden naar Montreal en vanaf daar ben ik weer met de bus terug naar Kingston gegaan.
Twee dagen later waren pap en mam in Kingston en heb ik ze daar nog mooi de omgeving laten zien. Zo zijn we bijvoorbeeld naar Wolfe Island gegaan. Dit is een eiland in Lake Ontario waar je in ongeveer 20 minuten met een gratis veer naar toe kan. Op donderdag was het alweer tijd om, voor de tweede keer) afscheid te nemen, aangezien pap en mam vrijdag alweer naar huis toe vlogen.
Het weekend erna was een van de eerste weekenden in Kingston, maar dat had ook een reden. Het was namelijk Homecoming weekend. Elk jaar tijdens Homecoming komen alumni van Queen’s terug naar de universiteit en zijn er veel tradities die plaatsvinden. Dit begon al op vrijdag toen de jaarlijkse ‘Pumpkin Smash’ plaatsvond, waarbij er een pompoen van meer dan 100 kilo vanaf een aanzienlijke hoogte naar beneden valt. Eenmaal op de grond barst de pompoen natuurlijk uit elkaar en is Homecoming Weekend officieel begonnen. Voor de huidige studenten betekent Homecoming vooral veel feesten en een van de vele sportwedstrijden te bezoeken. Zelf heb ik een rugbywedstrijd bezocht en ben ’s avonds nog uit geweest samen met mijn exchange buddy hier.
Het weekend na Homecoming was weer tijd voor een weekend weg. Dit keer weer met de Outdoors Club en ging de reis naar de Adirondacks in de Verenigde Staten. De Adirondacks zijn een bergketen in New York staat. We verbleven in een cabin in het midden in het bos. Verwarming ging dus via kachels en buiten stond een apart hokje om je ‘behoefte’ te doen. Op zaterdag hebben we een van de 46’ers beklommen, Wright Mountain, de 46 bergtoppen hoger dan 2000 feet (ongeveer, 1.219 meter). Aangezien we op een bepaald moment boven de boomgrens uitkwamen en het al redelijk koud aan het worden was, werd het behoorlijk ijzig. De planten waren volledig bedekt met ijs en de rotsformatie die we nog op moesten klimmen was behoorlijk glad. Toen we weer naar beneden gingen was het inmiddels begonnen met sneeuwen. Hierdoor leek het toch verdacht veel op december/kerstmis. Dit is toch zeker de eerste keer dat ik midden-oktober al sneeuw heb gezien. Na deze wandeling van toch wel 6 uur was iedereen koud en nat en waren we blij toen we weer voor het vuur in onze cabin zaten. Op de zondag hebben we nog een kleine wandeling gedaan naar de Owl’s Head Lookout, een lagere top met een prachtig uitzicht. Het begin van de wandeling was nog door de prachtige herfstachtige bossen, maar des te hoger we kwamen, des te dikker het pak sneeuw werd. Een enorm mooie combinatie samen met de herfstkleuren van de bomen! Op de top werden we weer beloond met een fantastisch uitzicht, en enorm harde wind. Dus snel maar weer naar beneden gegaan voordat we van de berg werden geblazen! Op de terugweg naar Canada zijn we ook nog even gestopt in Lake Placid. Lake Placid heeft twee keer de Olympische Winterspelen mogen organiseren en is dus enorm gericht op wintersport, wat ook duidelijk te zien was in maar 2 uur. De grensovergang van Amerika naar Canada was iets minder soepel dan andersom helaas. Omdat de grenscontrole ambtenaren niet geloofden dat exchange studenten, de helft van onze groep, geen studie visum nodig hadden, wilden ze ons eerst niet doorlaten en werd er gedreigd met het terugsturen naar ‘ons eigen land’. Gelukkig, is er nog even naar de regels gekeken en werden we toen wel doorgelaten. Dit waren toch wel de eerste echt onaardige Canadezen die ik ben tegengekomen hier.
En dan zijn we alweer aangekomen bij vorig weekend en dat was Halloween! Halloween was officieel afgelopen maandag, maar dit weekend stond ook wel bekend als ‘Halloweekend’. Voor kleine kinderen is het dus vooral verkleed langs de deuren gaan (trick or treat) voor snoep, maar voor de studenten gaat het vooral om de Halloween feestjes. De huizen hier waren voldoende versierd! Als onderdeel van de ‘echte’ Halloween beleving heb ik samen met mijn huisgenootjes ook nog een pompoen uitgesneden. Vooral moeilijker en viezer dan gedacht!
Naast al deze leuke weekenden heb ik natuurlijk ook nog veel aan school moeten doen. De werkdruk per vak ligt hier ongeveer even hoog, maar het verschil ligt hem in het feit dat ik hier vijf vakken tegelijk loop en thuis er maar 3 tegelijkertijd volg. Gelukkig begint de rust nu weer een beetje terug te keren, na toch wel drie weken aan toetsen, opdrachten en presentaties. Er zijn nog maar 4 weken aan les te gaan voordat de examenperiode al begint.
Naast al dit schoolwerk is er gelukkig ook nog tijd voor andere dingen doordeweeks. Zo zat ik de afgelopen anderhalve maand bij een voetbalteam en een innertube waterpolo team. Innertube waterpolo is een ‘makkelijkere’ vorm van waterpolo waarbij je in een opblaasbare band zit en vervolgens waterpolo speelt. Hoewel het misschien gemakkelijk klinkt, is het dat totaal niet. Helaas zijn beide competities alweer afgelopen nu het eind van het semester nadert. Dat betekent dat het ook nog maar iets minder dan 2 maanden is voordat ik alweer naar huis kom. Maar, er staan weer wat leuke dingen op de planning . Hopelijk vind ik de tijd om voor die tijd nog wat te schrijven!
Groetjes!
Een week later stond alweer het volgende uitstapje gepland, namelijk, de Niagara Falls. Aangezien Niagara Falls ongeveer op 5 uur rijden van Kingston liggen, vertrokken we al vroeg en kwamen weer laat terug in Kingston. Het was enorm indrukwekkend om de watervallen een keertje in het echt te zien, na het zo vaak op foto’s voorbij te hebben zien komen. Aangezien de watervallen een enorme toeristische attractie is, is er een heel toeristisch dorp omheen gebouwd. Hier zijn we gelukkig niet heel veel geweest, maar hebben onze tijd vooral besteed aan de boottocht naar de watervallen en de ‘Walk Behind the Falls’, waar je in een tunnelsysteem achter de watervallen kon lopen. Rond 8 uur ’s avonds vertrokken we weer terug naar Kingston. Gelukkig was het toen net donker en hebben we nog even kunnen genieten van de lichtshow die op de watervallen scheen.
De week was het tijd voor een dag-tripje iets dichterbij. Samen met de Outdoors Club van de universiteit zijn we met een stuk of 8 mensen naar de Warsaw Caves gegaan. Dit ligt op ongeveer 2,5 uur rijden vanaf Kingston en is een vrij toegankelijk grottenstelsel. De grotten liggen in een provinciaal park, waar je wel toegang voor moet betalen, maar voor de rest kan je er gewoon zelf ‘inkruipen’. Aangezien ik wel eens eerder in grotten was geweest dacht ik dat het qua fysieke activiteit wel mee zou vallen, maar ik was nog nooit in zo’n soort grotten geweest. Er was totaal geen begeleiding, de enige aanwijzingen waren de nummers van de grotten die dicht bij de ingang op een bordje stonden. Zo zelf naar binnen klimmen in donkere grotten (we hadden gelukkig wel hoofdlampen) was een nieuwe ervaring. De vele nauwe doorgangen en afdalingen in de grot, maakten het enorm tof. Helaas hebben we niet alle grotten helemaal door kunnen gaan. Dit kwam vooral omdat we veel doorgangen gewoon helemaal niet hebben kunnen vinden.
September en oktober zaten erg volgepland met weekendjes weg of uitstapjes, want de week erna (7, 8, 9, en 10 oktober) was het alweer tijd voor Thanksgiving en dus tijd voor een weekend weg met Pap en Mam. Op vrijdag heb ik de bus gepakt naar Ottawa, waar ik door hun opgehaald zou worden en we verder zouden rijden naar Mont Tremblant. Mont Tremblant is een wintersport gebied in Quebec en heeft in de zomer en herfst ook veel wandelingen ter beschikking. Op dag 1 was het helaas erg mistig. Nadat we bovenop de berg waren gekomen met de gondel, was er nul uitzicht. We liepen in de wolken en konden niet verder dan 10 meter voor ons uitkijken. Gelukkig was er beneden wel veel te doen en hebben we daar nog verder de omgeving verkend. Dag 2 was veel beter. Nadat we naar boven waren gegaan, hadden we gelukkig wel een uitzicht, en wat een uitzicht. Bovenop de berg hebben we nog een mooie wandeling gemaakt door de bossen die deze tijd van het jaar op en top in de herfst zaten. Veel mooie kleuren dus! De volgende dag was het alweer tijd om weer verder te gaan. We zijn met z’n drieën verder gereden naar Montreal en vanaf daar ben ik weer met de bus terug naar Kingston gegaan.
Twee dagen later waren pap en mam in Kingston en heb ik ze daar nog mooi de omgeving laten zien. Zo zijn we bijvoorbeeld naar Wolfe Island gegaan. Dit is een eiland in Lake Ontario waar je in ongeveer 20 minuten met een gratis veer naar toe kan. Op donderdag was het alweer tijd om, voor de tweede keer) afscheid te nemen, aangezien pap en mam vrijdag alweer naar huis toe vlogen.
Het weekend erna was een van de eerste weekenden in Kingston, maar dat had ook een reden. Het was namelijk Homecoming weekend. Elk jaar tijdens Homecoming komen alumni van Queen’s terug naar de universiteit en zijn er veel tradities die plaatsvinden. Dit begon al op vrijdag toen de jaarlijkse ‘Pumpkin Smash’ plaatsvond, waarbij er een pompoen van meer dan 100 kilo vanaf een aanzienlijke hoogte naar beneden valt. Eenmaal op de grond barst de pompoen natuurlijk uit elkaar en is Homecoming Weekend officieel begonnen. Voor de huidige studenten betekent Homecoming vooral veel feesten en een van de vele sportwedstrijden te bezoeken. Zelf heb ik een rugbywedstrijd bezocht en ben ’s avonds nog uit geweest samen met mijn exchange buddy hier.
Het weekend na Homecoming was weer tijd voor een weekend weg. Dit keer weer met de Outdoors Club en ging de reis naar de Adirondacks in de Verenigde Staten. De Adirondacks zijn een bergketen in New York staat. We verbleven in een cabin in het midden in het bos. Verwarming ging dus via kachels en buiten stond een apart hokje om je ‘behoefte’ te doen. Op zaterdag hebben we een van de 46’ers beklommen, Wright Mountain, de 46 bergtoppen hoger dan 2000 feet (ongeveer, 1.219 meter). Aangezien we op een bepaald moment boven de boomgrens uitkwamen en het al redelijk koud aan het worden was, werd het behoorlijk ijzig. De planten waren volledig bedekt met ijs en de rotsformatie die we nog op moesten klimmen was behoorlijk glad. Toen we weer naar beneden gingen was het inmiddels begonnen met sneeuwen. Hierdoor leek het toch verdacht veel op december/kerstmis. Dit is toch zeker de eerste keer dat ik midden-oktober al sneeuw heb gezien. Na deze wandeling van toch wel 6 uur was iedereen koud en nat en waren we blij toen we weer voor het vuur in onze cabin zaten. Op de zondag hebben we nog een kleine wandeling gedaan naar de Owl’s Head Lookout, een lagere top met een prachtig uitzicht. Het begin van de wandeling was nog door de prachtige herfstachtige bossen, maar des te hoger we kwamen, des te dikker het pak sneeuw werd. Een enorm mooie combinatie samen met de herfstkleuren van de bomen! Op de top werden we weer beloond met een fantastisch uitzicht, en enorm harde wind. Dus snel maar weer naar beneden gegaan voordat we van de berg werden geblazen! Op de terugweg naar Canada zijn we ook nog even gestopt in Lake Placid. Lake Placid heeft twee keer de Olympische Winterspelen mogen organiseren en is dus enorm gericht op wintersport, wat ook duidelijk te zien was in maar 2 uur. De grensovergang van Amerika naar Canada was iets minder soepel dan andersom helaas. Omdat de grenscontrole ambtenaren niet geloofden dat exchange studenten, de helft van onze groep, geen studie visum nodig hadden, wilden ze ons eerst niet doorlaten en werd er gedreigd met het terugsturen naar ‘ons eigen land’. Gelukkig, is er nog even naar de regels gekeken en werden we toen wel doorgelaten. Dit waren toch wel de eerste echt onaardige Canadezen die ik ben tegengekomen hier.
En dan zijn we alweer aangekomen bij vorig weekend en dat was Halloween! Halloween was officieel afgelopen maandag, maar dit weekend stond ook wel bekend als ‘Halloweekend’. Voor kleine kinderen is het dus vooral verkleed langs de deuren gaan (trick or treat) voor snoep, maar voor de studenten gaat het vooral om de Halloween feestjes. De huizen hier waren voldoende versierd! Als onderdeel van de ‘echte’ Halloween beleving heb ik samen met mijn huisgenootjes ook nog een pompoen uitgesneden. Vooral moeilijker en viezer dan gedacht!
Naast al deze leuke weekenden heb ik natuurlijk ook nog veel aan school moeten doen. De werkdruk per vak ligt hier ongeveer even hoog, maar het verschil ligt hem in het feit dat ik hier vijf vakken tegelijk loop en thuis er maar 3 tegelijkertijd volg. Gelukkig begint de rust nu weer een beetje terug te keren, na toch wel drie weken aan toetsen, opdrachten en presentaties. Er zijn nog maar 4 weken aan les te gaan voordat de examenperiode al begint.
Naast al dit schoolwerk is er gelukkig ook nog tijd voor andere dingen doordeweeks. Zo zat ik de afgelopen anderhalve maand bij een voetbalteam en een innertube waterpolo team. Innertube waterpolo is een ‘makkelijkere’ vorm van waterpolo waarbij je in een opblaasbare band zit en vervolgens waterpolo speelt. Hoewel het misschien gemakkelijk klinkt, is het dat totaal niet. Helaas zijn beide competities alweer afgelopen nu het eind van het semester nadert. Dat betekent dat het ook nog maar iets minder dan 2 maanden is voordat ik alweer naar huis kom. Maar, er staan weer wat leuke dingen op de planning . Hopelijk vind ik de tijd om voor die tijd nog wat te schrijven!
Groetjes!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
